Pastor Grzegorz Wojno

W czerwcu 2000 roku ukończyłem Chrześcijańską Akademię Teologiczną w Warszawie i przeniosłem się do Poznania, żeby odbyć praktykę w tutejszym zborze.
Pochodzę z Ełku i moja droga do Boga przechodziła różne etapy. Jako siedemnastolatek odrzuciłem wiarę w istnienie Boga. Pamiętam dokładnie tę chwilę, kiedy powiedziałem moim rodzicom, że nie wierzę w Boga i nie będę chodził do żadnego kościoła. Jednak w głębi duszy nie mogłem pozbyć się szacunku, jaki żywiłem dla Tego, który moim zdaniem nie istniał. Czułem nawet smutek, kiedy ludzie wokół mnie wypowiadali się przeciw Bogu, używając ostrych słów. Ja tak nie mogłem. W tamtym czasie jedna z najbliższych mi osób zaczęła opowiadać mi o Jezusie. Zaczął mi też o Nim mówić mój kolega, który wcześniej „rozrabiał”. Powoli nabierałem coraz głębszego, wewnętrznego przekonania, że Bóg istnieje i chce, żebym powierzył mu swoje życie. Bałem się tego. Obawiałem się, że Bóg zabierze mi wszystko, co jest przyjemne i daje radość. Dlatego w pewnym momencie zdecydowałem się nie myśleć o tym więcej. Pokłóciłem się z moją sympatią i postanowiłem „się nie nawracać”. Dwa, może trzy miesiące później wydarzyło się coś nieoczekiwanego. Wieczorem, kiedy kładłem się spać, poczułem przy moim łóżku czyjąś obecność. Nie miałem żadnych wątpliwości, kto to jest. On przyszedł i rozmawiał ze mną. Jeszcze się opierałem, jeszcze dyskutowałem. Kiedy usłyszałem, że mam powierzyć swoje życie Jezusowi, odpowiedziałem: Panie, to nie jest dla mnie. Kiedy po raz trzeci usłyszałem w swoim sercu to wezwanie, zacząłem wołać: Panie, chcę tego. Chcę, żebyś przebaczył mi moje grzechy i dał mi swojego Ducha. Tego wieczoru doświadczyłem czegoś niezwykłego. Przeszedłem jak Alicja na drugą stronę lustra. Ujrzałem sprawy w zupełnie innym świetle. Najważniejsze było jednak to, że stałem się Bożym dzieckiem. Wiedziałem o tym bez cienia wątpliwości. Bóg, o którym wcześniej myślałem, że jest odległą, mityczną postacią, stał się bliskim, dobrym, kochającym Ojcem. Poczułem, że moje życie ma teraz sens, bo jego punktem odniesienia jest Bóg. Doświadczyłem Jego działania i po dziś dzień nie przestaję doświadczać. Od 2002 r. jestem Pierwszym Pastorem I Zboru Kościoła Chrześcijan Baptystów w Poznaniu.